Μια δεύτερη προσέγγιση στην περίπτωση άνισου ποσοστού συμμετοχής των προγραμμάτων στο φόρτο (workload), είναι η κανονικοποίηση των χρόνων εκτέλεσης ως προς έναν υπολογιστή αναφοράς και στη συνέχεια ο υπολογισμός του μέσου όρου των κανονικοποιημένων χρόνων εκτέλεσης (Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιείται από τα προγράμματα δοκιμής απόδοσης SPEC, με υπολογιστή αναφοράς τον VAX / 11/780)
Ο μέσος όρος των κανονικοποιημένων χρόνων εκτέλεσης μπορεί να εκφραστεί είτε ως αριθμητικός είτε ως γεωμετρικός μέσος.

Ο γεωμετρικός μέσος κανονικοποιημένων χρόνων εκτέλεσης είναι (τύπος 1.8):

(Τύπος 1.8)

Λόγος χρόνου εκτέλεσης _i: χρόνος εκτέλεσης κανονικοποιημένος ως προς μηχανή αναφοράς για το ι-οστό πρόγραμμα ενός συνόλου από n προγράμματα του φόρτου .

Μία σημαντική ιδιότητα του γεωμετρικού μέσου για δύο δείγματα Χ_i και Υ_i είναι (τύπος 1.9):

(Τύπος 1.9)

Σε αντίθεση με τον αριθμητικό μέσο ο γεωμετρικός μέσος είναι συνεπής ανεξαρτήτως της μηχανής αναφοράς που χρησιμοποιώ, επομένως ο αριθμητικός μέσος δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό μέσου όρου κανονικοποιημένων χρόνων εκτέλεσης.

Παράδειγμα

Η σχέση ανάμεσα στους μέσους (αρμονικός, γεωμετρικός, αριθμητικός) του ίδιου συνόλου αριθμών ειναι πάντα:

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 5

Μπορείτε να περιγράψετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που προκύπτουν από τη χρήση του γεωμετρικού μέσου για τον υπολογισμό της απόδοσης ενός υπολογιστικού συστήματος; Να συγκρίνετε την απάντησή σας με την υποενότητα που ακολουθεί: «Υπέρ και κατά του γεωμετρικού μέσου».