Ο συσσωρευτής είναι ένας καταχωρητής ειδικής χρήσης και χρησιμοποιείται στην αρχιτεκτονική υπολογιστών με τον παρακάτω τρόπο: κατά την εκτέλεση μιας εντολής ο ένας από τους δύο τελεστέους είναι το περιεχόμενο του συσσωρευτή και ο άλλος τελεστέος καθορίζεται από την εντολή. Κατά την εκτέλεση της εντολής αυτής, το περιεχόμενο του συσσωρευτή είναι ο πρώτος τελεστέος και το στοιχείο που βρίσκεται στη θέση μνήμης με διεύθυνση Α, είναι ο δεύτερος τελεστέος. Γίνεται πρόσθεση των δύο αυτών στοιχείων και το αποτέλεσμα γίνεται το νέο περιεχόμενο του συσσωρευτή.
Παράδειγμα:
Έστω η εντολή: ADD A
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ 4
Να περιγράψετε τον τρόπο με τον οποίο εκτελείται η πράξη C < [A] + [B] σε έναν υπολογιστή που χρησιμοποιεί την αρχιτεκτονική συσσωρευτή.
(Υπόδειξη: μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την παρακάτω ακολουθία εντολών:
Load A
Add B
Store C )
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |