Οι συσκευές οι οποίες θα εξετάσουμε είναι το ποντίκι, η δισκέτα και ο σκληρός δίσκος. Για κάθε ένα από αυτά έχουμε:
Ποντίκι: Η εξέταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το ποντίκι, χωρίς μεγάλη επίδραση στην απόδοση του επεξεργαστή.
Δισκέτα: Η ποσότητα επιβάρυνσης είναι σημαντική, αλλά θα μπορούσε να γίνει ανεκτή σε ένα σύστημα χαμηλών προδιαγραφών με λίγες μόνο συσκευές I/O όπως αυτή η δισκέτα.
Σκληρός δίσκος: Η ισχύς του επεξεργαστή καταναλώνεται ολοκληρωτικά στην περίπτωση εξέτασης του δίσκου. Προφανώς, η διαδικασία της εξέτασης δε γίνεται δεκτή να χρησιμοποιηθεί για ένα σκληρό δίσκο σε αυτή τη μηχανή.

Συμπερασματικά, η απλότητα της λειτουργίας του ποντικιού κάνει την εξέταση ελκυστική ιδέα, αφού άλλωστε επιφέρει μικρή επιβάρυνση. Αντίθετα, αν η μέθοδος της εξέτασης χρησιμοποιηθεί για την επικοινωνία με το σκληρό δίσκο, αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα την κατανάλωση του 100% της υπολογιστικής ισχύος και για αυτό το λόγο κρίνεται ως ακατάλληλη.