Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν...

Ενας κύριος αρτηρίας διευθετεί το πιθανό χάος που επικρατεί όταν πολλές συσκευές ζητούν πρόσβαση. Ελέγχει την πρόσβαση στην αρτηρία και πρέπει να εκκινεί και να εποπτεύει όλες τις αιτήσεις αρτηρίας. 

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ένας κύριος για τον έλεγχο της αρτηρίας - ο επεξεργαστής. Ομως επειδή αυτό θα σημαίνει ότι σε κάθε συναλλαγή θα εμπλέκεται ο επεξεργαστής, κάτι το οποίο μειώνει την απόδοσή του, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούμε πολλαπλούς κύριους αρτηρίας. 

Με τα πρωτόκολλα διαιτησίας αρτηρίας καθορίζουμε ποιος κύριος θα χρησιμοποιήσει την αρτηρία στη συνέχεια.

Κατά τη διαιτησία αρτηρίας προσπαθούμε να εξυπηρετούμε πρώτα τις συσκευές με την υψηλότερη προτεραιότητα , αλλά ταυτόχρονα να μην αφήνουμε καμία συσκευή να αποκλειστεί από την αρτηρία, ακόμα και αυτές με χαμηλότερη προτεραιότητα.

Εχουμε 4 βασικά σχήματα διαιτησίας αρτηρίας: