Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν... Η απόδοση της κρυφής μνήμης αυξάνεται αν επιτευχθεί η μείωση των αποτυχιών κρυφής μνήμης, της ποινής αποτυχίας της κρυφής μνήμης ή του χρόνου επιτυχίας, αφού τα τρία αυτά μεγέθη αθροιστικά δίνουν και τον μέσο χρόνο πρόσβασης στη μνήμη. Από τις 7 τεχνικές μείωσης του ρυθμού αποτυχίας ξεχωρίζουμε εκείνη με τις υψηλότερες συσχετιστικότητες και τη κρυφή μνήμη θύμα. Όσο πηγαίνουμε σε υψηλότερες συσχετιστικότητες αυξάνεται ο κύκλος ρολογιού, ενώ στην κρυφή μνήμη θύμα, τοποθετούνται τα μπλοκ που απορρίπτονται από την κρυφή μνήμη σε μία αποτυχία. Οι αποτυχίες κρυφής μνήμης χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: αναγκαστικές, χωρητικότητας και σύγκρουσης. Η μείωσή τους προσανατολίζεται στις τρεις αυτές κατευθύνσεις με δυσκολότερη περίπτωση εκείνη της χωρητικότητας. Για τη μείωση της ποινής αποτυχίας δίνεται προτεραιότητα στις αποτυχίες ανάγνωσης έναντι στις αποτυχίες εγγραφής ή χρησιμοποιείται ένας καταχωρητής εγγραφής. Μία άλλη τεχνική που χρησιμοποιείται για τη μείωση της ποινής αποτυχίας είναι η χρήση κρυφής μνήμης 2ου επιπέδου. Για τη μείωση του χρόνου επιτυχίας χρησιμοποιούνται είτε μικρές και απλές μνήμες, είτε εικονικές κρυφές μνήμες, είτε σωλήνωση εγγραφών.